Even rustig aan. (soort van)

Om 06:10 kwamen we aan op het station van Ulaan Baatar. Door een tip van Tim hadden we nog even snel een mailtje gestuurd naar het hostel om een free pick-up te krijgen. 2 busjes vol gingen er naar ons hostel en gelukkig waren wij de eerste die een kamer kregen. Om toch een beetje extra rust te krijgen hadden we besloten een eigen kamer te nemen en wat een balzaal krijg je hier zeg! We hebben allebei een eigen tweepersoonsbed en er is nog een bed over! Nu alleen nog even snel een douche nemen, want na 33 uur voelt hij toch weer net zo goed als na 87 uur. Al helemaal als je 8 uur hebt moeten zweten op de grens.

Jorn gaf aan dat hij zich niet zo lekker voelde en dat hij liever even wilde blijven liggen. Ik ben toen naar het hoofdgebouw van het hostel gelopen (ja, private rooms hebben een eigen stukje gebouw) om te kijken wat onze opties waren voor een tour. Ik kwam erachter dat we die zelf konden samenstellen en Tim had enorme mazzel en kon dezelfde dag nog een plekje regelen voor een tour van 6 dagen! Omdat Tim nu alles snel moest regelen (wat drinken en geld) en ik eigenlijk hetzelfde wilde regelen, zijn we samen naar de State Department Store gegaan, soort van V&D dus. Na het uiteindelijk toch succesvolle pinnen zijn we via de supermarkt teruggekomen en heb ik maar alvast onze kamer betaald.

Niet veel later kwam Tim gedag zeggen vlak voor zijn grote tour richting het westen van Mongolië. Ik ben daarna nog even kort gaan bijslapen (Jorn lag nog steeds half te slapen). Toen we wakker werden besloten we samen naar die V&D te gaan om daar wat te eten en om eens rustig er doorheen te lopen. Uiteindelijk kwamen we bij de supermarkt uit, waar we wat chips, een zak appelringen (Duits spul is ook overal) en 4 blikjes Bavaria hebben gehaald. Ja, Bavaria is hier echt bijna het nationale bier ofzo. Waar Amsterdam volgeplakt is met Heineken logo's, heeft Bavaria dat gedaan in Ulaan Baatar.

Eenmaal terug op onze kamer waren onze Duitse huisgenoten (een voltallige Duitse familie ofzo) al een feestje aan het bouwen met bier gedurende hun Abendbrot. Wij dus ons bier gepakt en gezellig meegedaan. Halverwege de avond kwam de wodka weer tevoorschijn en uiteindelijk was alle drank tegen half 12 op. Geen probleem natuurlijk, want wij hadden al gelezen dat Café Amsterdam hier om de hoek ligt. Deze uitnodiging lieten de Duitsers niet schieten en na wat omkleedwerk waren we met z'n allen op weg naar dat café en deze bleek gesloten te zijn.

Twee tentjes verderop was de bar nog wel open en dus zijn we daar gezellig doorgegaan. Biertjes kosten hier misschien 1 euro en natuurlijk wilden we ook allemaal wel weer wodkaatje. Op onze groep van 10 man bleek het goedkoper te zijn om een fles te bestellen. Een fles hier is ook al zo enorm duur en voor de prijs van 3 glaasjes in Amsterdam heb je hier een halve liter! Uiteindelijk ging ook deze bar sluiten en besloten we allemaal maar naar bed te gaan.