Beijing - Shanghai: Haasten!

Vandaag begon vroeg, maar niet zo vroeg als gisteren. Met de wekker op half 8 hadden we nog genoeg tijd om te douchen en om onze laatste spullen in te pakken om daarna met een taxi naar een Tourist Company in Beijing te gaan. Gezien we alleen doordeweeks onze tickets kunnen ophalen en we gisteren naar de muur waren gegaan wilden we om 9 uur bij dat bedrijf zijn voor onze ticket om zo nog op tijd de trein van 11 uur naar Shanghai te kunnen halen. Het verkeer in Beijing zat alleen niet helemaal mee en uiteindelijk waren we rond half 10 in de buurt van het bedrijf, want de taxi kon ons niet voor de deur afzetten. Vervolgens hebben we daar 15 minuten doelloos rondgerend zonder ook maar enig idee te hebben waar het was. Daarna zijn we maar de andere kant opgelopen en daar lag het gelukkig. Eenmaal binnen zijn we naar de eerste en beste balie gerend en die zeiden vervolgens dat we een etage hoger moesten zijn. Wij dus naar boven rennen (met al onze spullen) en daar kwamen we erachter dat de persoon die we zochten in een ander gebouw bleek te zitten. Na wat heen en weer bellen moesten we in de 'lobby' wachten totdat onze contactpersoon kwam en voor ons begon nu iedere minuut te dringen. Gelukkig kwam ze vrij snel en gaf ze ons 2 kaartjes op pinpas formaat die op paspoortnummer staan. We hebben snel bedankt en zijn de straat in gerend wanhopig op zoek naar een taxi want het was ondertussen al 10 voor 10.

Geen taxi in de buurt te vinden en uit het niets kwam de reddende Chinees tevoorschijn. Hij vroeg of we een taxi nodig hadden en gezien onze tijdsnood zeiden we maar meteen ja. We zijn naar zijn afgeragde Volkswagen gehobbeld en hebben snel onze spullen achterin gegooid en aangegeven dat we naar Beijing South moesten en dat onze trein om 11 uur vertrok. Hij keek op z'n telefoon een sloeg een vrij wanhopige zucht, maar daarna ging hij voor zover het kon zo snel mogelijk die kant op. We bleken dwars door het Russia Town van Beijing te rijden gezien al het cyrillisch om ons heen en daardoor dacht onze Chinese bestuurder ook dat we uit Rusland kwamen. We gingen over de ringweg, die hier een daar vaststond en na een vrij snelle rit stonden we dan om 10:25 op het station en hebben we die vent 150 Yuan betaald, wat natuurlijk veels te veel was (maar ja, de trein missen was duurder). Daar moesten we natuurlijk weer door een security check en ons plan om op het station te ontbijten was ook redelijk hopeloos op dit tijdstip.

Eenmaal in de trein, die bijna identiek is aan die gloednieuwe Duitse ICE treinen besloten we vooral de 5 uur durende reis van 1400km te gaan rusten. We hebben dus ook allebei vrij veel geslapen. Ik had halverwege toch wel honger in heb in de restauratiewagon een VIP package gehaald met een flesje water. Deze VIP package bestaat uit wat groente, stukjes varkensvlees, iets sla-achtigs en veel rijst. Dit allemaal natuurlijk keurig opgewarmd en vooral zeer goed te doen. Daarna maar weer rustig aangedaan terwijl de trein met 307 km/uur vrolijk door het Chinese landschap vloog.

Om 15:55 waren we dan keurig op tijd in Shanghai, waar we de trein vrij snel moesten verlaten. Tegen de tijd dat we de trein verlieten was een Chinees al bezig met het omdraaien van de stoelen voor de volgende rit. Niemand in deze trein zit rijdt achteruit en dat is best wel een voordeel. Op het perron zagen we dat onze trein 20 minuten later alweer terugging naar Beijing, een zeer strak schema dus. Ook kennen deze megastations geen perrons maar serieus gates. Het zijn gewoon net vliegvelden. Na een korte oriëntatiecheck bij de metro wisten waar we waren en waar we heen wilden. Totaal een ritje van ongeveer 30 minuten tot onze halte. Deze keer hadden we het voorbereid en gingen we dus met goede moed het station bij de juiste exit uit. Vanaf daar was het ongeveer 200m lopen door een enorme winkelstraat en toen waren we bij ons hostel.

Na het inchecken en betalen kwamen we in onze kamer, die weer een private room was. Alleen deze is helemaal geweldig. Het is gewoon net een hotelkamer, met eigen luxe badkamer en een soort van eigen balkonnetje. Hier moesten we even bijkomen van onze rit, maar vooral van de temperatuur in Shanghai. We hadden de tv op de enige internationaal georiënteerde zender gezet waar niet veel later ook het nieuws kwam. Her hadden ze het over de hittegolf die over Europa heenging en dat er in totaal in Engeland ongeveer 700 mensen het loodje hadden gelegd. Daarna gingen ze in op de Chinese situatie die niet echt veel beter was. Zuidwest China zit zonder water en is compleet uitgedroogd. Ook heef 20% van de Chinese rijstvelden het niet overleefd. Hier in Shanghai blijkt de zwaarste hittegolf in 80 jaar aan de gang te zijn en zijn er 2 records verbroken. Nummer 1 is het langste aantal aaneengesloten dagen boven de 35 graden; die is nu 22 dagen, en nummer 2 is de hoogste temperatuur ooit in Shanghai die nu op 40,6 graden staat en dat ook bijna dagelijks bereikt.

Toen wij een beetje afgekoeld waren (en niet buiten natuurlijk) gingen we op zoek naar wat eten en we kwamen de eerste Burger King van onze vakantie tegen. Hier maar een whopper gehaald (wat zijn we ook een cultuurbarbaren) en daarna doorgelopen naar de Bund. De bund 's avonds is maar een drukke bezigheid maar wel heel mooi om te zien. In tegenstelling tot Beijing komen hier de mensen op je afgerend om te vragen om een foto en op een gegeven moment waren we onderdeel van een complete fotosessie waarin er iedere keer weer een ander bij ons kwam staan. Toen we dat zat waren besloten we maar verder te lopen en uiteindelijk zijn we bij een groot monument de weg overgestoken om maar een rooftop bar op te zoeken om zo wat rustiger te kunnen genieten van het uitzicht. We hadden er meteen 1 gevonden, maar eenmaal boven voldeden we niet aan de dresscode van de bar vanwege onze slippers. Na vragen bij de baas was het uiteindelijk geen probleem en konden we aan de bar aanschuiven en onder het genot van een Stella Artois (enige tapbiertje hier) rustig genieten van het prachtige uitzicht over de wolkenkrabbers aan de overkant. Na 2 biertjes vonden we het wel weer leuk geweest, want de prijzen waren zacht gezegd niet echt laag hier. We bleken op de rooftop bar van The Peninsula te zitten, wat een 5-sterren hotel is. Vanaf daar zijn we via de Bund weer teruggelopen en zijn we maar een beetje in de airco van de kamer gaan hangen.