Aankomst in Beijing: Feestje!

Na een best redelijke nacht in de trein waarin het aardig was afgekoeld werden we allemaal vroeg wakker (rond een uur of 10) in een regenachtig China. Het was ook vanaf dit tijdstip dat we langzaam de bergen introkken en een stuk spectaculairder uitzicht kregen. Eenmaal in de bergen was het continu tunnel in en tunnel uit, want er waren in totaal iets van 75 tunnels onderweg. Ook hebben we ondertussen heerlijk ontbeten met onze laatste restanten chips en noedels en ook was het vooral zoveel mogelijk opmaken van dingen want we hadden geen zin om alles mee te sjouwen.

Op het station aangekomen werd de schaal en drukte van deze stad meteen duidelijk. Toen we over het plein voor het station liepen, wanhopig op zoek naar een pinautomaat, kon je bijna geen kant op zonder met je tas een Chinees omver te slaan. Uiteindelijk hadden we een pinautomaat gevonden, maar deze vond het leuk om iedere opdracht te weigeren. Gelukkig zat er op de hoek nog een pinautomaat en deze deed wel keurig wat hem gevraagd werd. Nu met geld op zak gingen we een taxi zoeken, want deze kosten toch niks hier. Na het proberen van 5 verschillende taxi's wist geen enkele welke kant hij op moest en hebben we het maar opgegeven en zijn we richting de metro gelopen.

Voordat je het metrostation in kan moet je eerst door een veiligheidscontrole à la luchthaven. Dit viel niet mee met al onze tassen, maar we moesten er toch aan geloven. Daarna heb ik 2 metrokaartjes gescoord voor 4 Yuan, wat ongeveer 50 cent is. Het vinden van de eerste metro, inclusief de juiste richting, ging vlekkeloos. Het instappen helaas niet. De metro's hier zitten bomvol en rijden op een zeer strak schema (iets waar de 51 nog wat van kan leren) dat we een metro hebben moeten overslaan om er daadwerkelijk in te passen. De volgende metro ging gelukkig was makkelijker en uiteindelijk kwamen we op ons station aan om vanaf daar totaal de weg kwijt te zijn. De instructies hadden het over een straat/steeg die wij totaal niet konden vinden. Na half uur puzzelen besloten we maar wat te doen en zijn we de tweede straat naar links in te lopen. Dit bleek ook nog eens de goede straat te zijn, want halverwege bevindt zich een 300 jaar oude boom, precies zoals de instructies aangaven. Met goede moed en bezweette shirts stapten we het hostel in en na een korte tour kwamen we in onze kamer, met airco! Hier besloten we maar even bij te tanken en daarna te douchen.

Op een gegeven moment besloot ik maar te gaan douchen en vlak na mij ging Jorn ook douchen. Toen Jorn weer terug was in de kamer ging ik even naar buiten en tot mijn grote verbazing zag ik een bekend gedaante een andere kamer inlopen. Ik ben snel naar hem toegegaan en het bleek mijn verwachtingen te bevestigen. Sean (de Ier uit Irkutsk) zat blijkbaar ook in ons hostel en al snel waren we over de afgelopen week aan het bijpraten. Tijdens het bijpraten kwam een bekende van Sean naar buiten, Julie en die nodigde Sean uit voor een diner. Na een korte ontmoeting, en het feit dat wij Sean kenden waren wij ook uitgenodigd en daar ze je nooit nee tegen.

Rond een uurtje of 7 waren we allemaal klaar voor vertrek en wij hadden besloten Julie blindelings te volgen, gezien zei wist waar we heen moesten, maar ook vanwege het feit dat onze contactpersoon een oude vriend van de universiteit van haar is. Na een metro rit en een wandeling in het donker kwamen we uit op een kruising waar we een Brit (vriend van Julie) en een Amerikaan ontmoetten. Er was niet veel tijd om hallo te zeggen en we moesten snel doorlopen om naar onze tafel in een restaurant te komen.

In het restaurant werden we via de achterkant weer naar de andere kant gebracht om daar weer een trap omhoog te gaan. Uiteindelijk kwamen we aan bij onze tafel waar nog 3 anderen zaten, 2 Amerikanen en een Australische. Ze waren allemaal woonachtig in Beijing en hadden uiteenlopende functies van marketing tot aan de Chinese staatstelevisie (CCTV) tot aan een projectteam van de VN. Hier werden we getrakteerd op heerlijk Chinees eten met kip in allerlei soorten en groente in allerlei soorten. Het was ook de eerste keer dat ik moest gaan geloven aan het eten met stokjes en ik moet toegeven dat dat nog best redelijk ging. Ik heb geen een keer m'n vork aangeraakt. Als klap op de vuurpijl kwam er aan het einde ook nog eens Peking eend! Na deze op traditionele Chinese pannenkoekjes te eten, wat echt ongelooflijk lekker was, besloten we ons bier op te drinken en te betalen, het kwam op 70 Yuan de man neer (ongeveer 9 euro).

De avond was nog lang niet afgelopen en we besloten nog wat bier te drinken bij een bar niet gek ver daarvandaan. Hier kwamen in de loop van de tijd steeds meer bekenden van onze nieuwe vrienden bijzitten en op een gegeven moment zat we daar als groep van 15 buitenlanders bier te drinken. Dat moest wel een apart gezicht zijn voor die Chinezen daar. Tegen een uurtje of 12 besloot een deel ergens heen te gaan, maar wij als originele groep bleven nog even zitten voor een nieuwe ronde. Daarna zijn we in 3 taxi's gestapt om verder te drinken bij weer een andere bar die schijnbaar populair was bij de locals. Ik weet niet wat hun voor locals aanzien maar alle gasten en zelfs de bediening was compleet westers. Hier hebben we nog een tijdje wat bier gedronken en enkele koffieshotjes genomen voordat we met z'n vieren (wij + Sean + Julie) weer een taxi terugnamen naar het hostel.

Voordat we naar het hostel gingen hebben we nog wat water en chips gehaald voor onze 10 minuten durende wandeling en uiteindelijk was het 4 uur toen we onze verkoelde kamer binnenstapten en neerploften op ons bed.