Klimmen en klauteren op de muur

Dit moet wel de vroegste ochtend in China worden, want om kwart over 5 's morgens ging onze wekker af. Na weer een korte douche en het treffen van de nodige voorbereidingen stonden we buiten te wachten op onze pick up. Keurig om 6 uur kwam er een minivan aangereden en wij stapten in. Vanaf daar reden we lang verschillende plekken om meer toeristen op te halen en toen we met 7 man waren gingen we richting de grote bus, wat het verzamelpunt bleek te zijn. Voordat we die bus instapten kregen we nog een 'ontbijtje' in onze handen geduwd. Deze bestond uit een Mac muffin ding en een koffie. Daarna was het vooral slapen en hangen in de bus tot we er waren, als dat slapen al mogelijk was door alle hobbels in de weg hier.

Rond een uurtje of 11 waren we dan eindelijk op de plaats van bestemming en naar een korte uitleg over het schema (om 2 uur terug zijn voor lunch) werd ons de keuze gegeven om voor 40 Yuan 16 minuten in een kabelbaan te zitten om bij de muur te komen, of een 40 minuten durende wandeling naar de muur. Wij besloten de woorden van Mao (Who never climbed the Great Wall cannot be deemed a man) op te volgen en de muur echt te beklimmen door er heen te lopen. We hadden het tempo flink opgeschroefd naar boven, want we hadden geen zin om er 40 minuten over te doen. Uiteindelijk stonden we na 14 minuten boven op de muur. Dat is dus lopend 12 minuten sneller dan die hele kabelbaan. Het enige nadeel is dat je ervan gaat zweten als een otter en dus eenmaal boven is je shirt zeik en zeiknat. Bij het beklimmen van de muur in warm weer loont het zich om een handdoek en een extra shirt mee te nemen.

Op de muur zijn we een enorm gedeelte naar het westen gelopen, want ons is verteld dat dit stuk niet gerenoveerd was en dus echt nog de 600 jaar oude muur was. Dit omhoog en omlaag lopen ging gepaard met nog meer zweten en in iedere wachttoren wordt je drinken aangeboden voor 10 Yuan voor een klein flesje. We wilden graag wat drinken, maar we waren vergeten wat extra geld mee te nemen en dus hadden we maar 91 Yuan in totaal mee, waarop we de hele dag moesten overleven en ook nog het drinken bij de lunch moesten betalen. Ondertussen leek het op de muur alleen maar heter en heter te worden en er was geen zuchtje wind in de omgeving, wat best apart is voor een bergachtig gebied. We zijn uiteindelijk tot de Flower Tower gekomen en vanaf daar begon langzaam onze reis over het moeizame stuk muur weer terug. En wanneer ik moeizaam zeg dan is het ook echt moeizaam. Soms is de trap die je 100m in de hoogte brengt niet groter dan 2 straatstenen en dan heb je mazzel. Grote gedeeltes van de muur zijn zeer stijl en hebben geen eens een trap. Hier moet je oppassen dat je niet te hard loopt want anders val je naar voren en rol je de rest van het deel uit. Maar het ergste was dat op sommige stukken geen van beide aanwezig was en je dus was aangewezen op het beklimmen van rotsen om verder te kunnen komen. Toch maakt deze ervaring de muur een stuk leuker, maar ook omdat er echt weinig mensen daar zijn. In totaal liepen er misschien 8 touringcars aan mensen rond op een stuk muur van meerdere kilometers.

Bij de kabelbaan aangekomen kwam ik op het geweldige idee om zelf naar beneden te gaan en Jorn die bekaf was met de kabelbaan te laten gaan (met mijn tas bij hem natuurlijk) om zo geld uit te sparen waar we meer van konden drinken. Zo gezegd, zo gedaan en ik begon dus aan mijn sprint naar beneden, wat betekende dat ik eerst over de muur moest gaan, want de kabelbaan ligt bij een andere wachttoren dan het pad naar beneden (1 km muur zit er ongeveer tussen). Ik ben dus op volle snelheid de muur overgevlogen want ik wilde eerder beneden zijn dan Jorn. Deze snelheid had wel enkele gevolgen, want er waren dus stukken trap waar ik overheen moest springen omdat ik niet meer op tijd kon afremmen. Hetzelfde gold voor de trappen naar beneden toe en ik denk dat Chinezen met verbazing hebben gekeken naar hoe een westerse jongen de muur over aan het sprinten was. Uiteindelijk was ik dus bij het grondstation van de kabelbaan in een totale tijd van 13 minuten! Enige nadeel was alleen dat mijn shirt geen shirt meer was en ik voor mijn gevoel zwaar oververhit was geraakt. 15 minuten later was ook Jorn beneden en hebben we wat drinken gekocht, waarvan ik mijn helft binnen een minuut had weggewerkt. Om 2 uur zijn we met z'n alleen gaan lunchen en na de lunch gingen we weer de hobbelbus in om terug te keren naar Beijing.

De rit was weer lekker lang en ging alleen maar over de Chinese variant van N-wegen, waardoor we nog wat extra konden hobbelen. Uiteindelijk zijn we maar bij een metrostation uitgestapt omdat we die bus helemaal zat waren. De metro was een welkome afwisseling en we besloten nogmaals naar die elektronicamarkt te gaan, ditmaal wetend welke kant we op moesten. We hadden weer dezelfde uitgang genomen en liepen deze keer wel de goede kant op en uiteindelijk zaten we dan in het juiste gedeelte. Dit was weer een nieuw probleem want er waren hier alleen al 8 shopping malls naast elkaar gebouwd, waarvan er 5 samen 1 complex vormden en dat was het complex waar ook de electronics market onder viel. Na een beetje rondlopen en bijna alle malls geprobeerd te hebben kwamen we bij de juiste aan en hier kant je echt alles kopen wat je je maar kan inbeelden: telefoons, tablets, computers, accessoires, computeronderdelen, camera's, lenzen en nog veel meer spullen. Nadeel was dat we er om half 8 waren en het grootste deel al gesloten was, maar het was toch wel gaaf om al die spullen bij elkaar te zien. De meeste dingen daar zijn waarschijnlijk niet nep, want de prijzen waren niet echt anders dan in Nederland. In de kelder zat een Mac verstopt, waar we snel nog wat gegeten hebben om daarna terug te keren naar het hostel om een goede douche te nemen na een dag enorm veel zweten.

In het hostel hadden we nog contact met Tim, die gisteren is aangekomen in Beijing en in een ander hostel zit en we hadden al besloten vanavond een biertje te drinken met hem om onze ervaringen nog even uit te wisselen. Naeen heerlijke douche hadden we met Tim afgesproken om rond 11 uur bij zijn hostel te zijn, wat ongeveer 5km verderop lag. Iets over half 11 hebben we een taxi genomen richting het hostel en uiteindelijk waren we daar om 2 minuten over 11, perfecte timing dus. Daar aangekomen hebben we heerlijk wat biertjes gedronken en een waterpijp genomen en goed bijgepraat. In de loop van de avond kwam er ook nog een Zweedse jongen bijzitten en hebben we het enorm gezellig gehad. Op een gegeven moment ging Tim richting bed omdat hij morgen naar de muur gaat en bleven wij nog even napraten met die Zweed tot onze biertjes op waren. Daarna ging ieder zijn eigen weg en hebben wij weer een taxi terug genomen en zijn wij ook ons bed maar snel ingedoken want wij moeten ook redelijk vroeg op omdat we onze treintickets voor de trein van 11 uur 's morgens nog moeten ophalen.